Κυριακή 22 Μαρτίου 2020
Σαν σήμερα στην Αλεξανδρούπολη (Μάρτιος)
Σαν σήμερα στην Αλεξανδρούπολη
6 Μαρτίου 1968
Απόφαση για εορτασμό των
Ανθεστηρίων
Ήταν Μάρτης του 1968. Στη χώρα είχε επιβληθεί ένα χρόνο πριν το
καθεστώς των Συνταγματαρχών και στους Δήμους είχαν καθαιρεθεί οι αιρετοί
Δημοτικοί Άρχοντες και αντικατασταθεί με διορισμένους. Στο Δημοτικό Συμβούλιο
της 6ης Μαρτίου 1968, το θέμα αφορά στην τουριστική ανάπτυξη της
περιοχής. Κάποιοι από τους δημοτικούς συμβούλους προτείνουν να καθιερωθούν και
στη πόλη μας γιορτές καρναβαλιού, στα πρότυπα γειτονικών πόλεων. Ο διορισμένος
αναπληρωτής Δήμαρχος Χρήστος Κουρκουλής, δικηγόρος το επάγγελμα, προτείνει,
όπως αντί του Καρναβαλιού που εισηγούνται οι συνάδελφοί του, να καθιερωθεί μια
γιορτή για τα λουλούδια, «ΤΑ ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ», τα οποία να γιορτάζονται τη πρώτη
Κυριακή κάθε χρόνου, μετά την 14ης Μαΐου, επέτειο της απελευθέρωσης
της πόλης. Και έγινε δεκτή η πρότασή του και ο Δήμος ανέλαβε την πρωτοβουλία
και διοργάνωσε την εκδήλωση αυτή για έξι συνεχή χρόνια (1968-01973). Τον
Οκτώβριο του 1973 ο Δήμος συνέστησε Νομικό Πρόσωπο με το όνομα ¨»ΑΝΘΕΣΤΗΡΘΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ».
Αλλά άλλαι αι βουλαί των μελών του (διορισμένου) Δημοτικού Συμβουλίου και άλλα
ο λαός και οι περιστάσεις κελεύουν! Με την κατάρρευση του στρατιωτικού
καθεστώτος το 1974 «κατέρρευσαν» και τα Ανθεστήρια.
15
Μαρτίου 1948
Ο θάνατος του Δημάρχου Κων.
Αλτιναλμάζη
Πεθαίνει ο πρώτος και μακροβιότερος Δήμαρχος της πόλης
Κωνσταντίνος Αλτιναλμάζης. Υπηρέτησε συνεχώς και με αφοσίωση τη πόλη από το
1925 μέχρι τον θάνατό του το 1948. Η κηδεία του ήταν «πάνδημος». Η
νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στη Μητρόπολη. Τον επικήδειο εκφώνησε ο φίλος του
βουλευτής των Φιλελευθέρων και μετέπειτα Υπουργίας εμπορικής ναυτιλίας
Γρηγόριος Χρυσοστόμου. Μια φράση συνοψίζει την προσφορά του . «Ο
Κωνσταντίνος Αλτιναλμάζης δεν ανήκε στο κόμμα, αλλά στη πόλη του, την Αλεξανδρούπολη
και στο λαό της και αυτό πρέπει να κάνουν οι διάδοχοί του στο δημαρχιακό
αξίωμα».
Ήταν τόση μεγάλη η συρροή του κόσμου που ήθελε να τον
αποχαιρετήσει στο τελευταίο του ταξίδι που οι αρμόδιοι αναγκάσθηκαν μετά
την νεκρώσιμη ακολουθία να μεταφέρουν την σορό του εκτός του
Μητροπολιτικού Ναού για λαϊκό προσκύνημα, όπου και εκφωνήθηκαν οι επικήδειοι
λόγοι.
17 Μαρτίου 1977
Ο αγώνας για την ίδρυση Ιατρικής
Σχολής
Κορυφώνεται ο αγώνας για την
ίδρυση της Ιατρικής Σχολής στη πόλη μας. Πρώτη μέρα γενικής απεργίας στη πόλη
και πραγματοποίηση μεγαλειώδους πορεία των κατοίκων που ξεκίνησε με
συγκέντρωση στη Πλατεία Πολυτεχνείου μπροστά στο Δημαρχείο και κατάληξε
στο Εθνικό Στάδιο της πόλης. Ομιλητές στη συγκέντρωση ο Δήμαρχος Λουκάς
Νικολαΐδης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αναστάσιος Σουλακάκης, ο
Μητροπολίτης κ.κ. Άνθιμος, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθανάσιος
Τζουμάρης και ο δικηγόρος Γεώργιος Μαρινάκης. Η πορεία κατέληξε στην Νομαρχία,
όπου επιδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας στο οποίο μεταξύ των άλλων αναφέρετε
«…Σήμερα, δυόμιση χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, οι υποσχέσεις για
εκβιομηχάνιση, οικονομική ενίσχυση, Πανεπιστημιακή Σχολή και γενικότερα
θωράκιση του Νομού7, μένων ανεκπλήρωτοι, οδηγώντας τον λαό του Έβρου σε
μελλοντική εξαθλίωση. Αποκορύφωμα της εξαγγελίας ήταν και η τελευταία εξαγγελία
του Υπουργού παιδείας Γεωργίου Ράλλη για την ίδρυση της Ιατρικής Σχολής στην
Κομοτηνή. Με το αίσθημα της εγκατάλειψης και τα ανασφάλειας, ο λαός το7υ Έβρου
διατρανώνει σήμερα την απόφαση του να αγωνιστεί με όλα τα μέσα για την επίλυση
των ζωτικών τοπικών προβλημάτων του και αξιώνει: Την ίδρυση στην Αλεξανδρούπολη
της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θράκης …,.».
22 Μαρτίου 1970
Θεμελίωση Παλαιού Νοσοκομείου
Ήταν Κυριακή στις 18.30, όταν θεμελιώθηκε το
νέο Νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως στην
Καλλιθέα και επί της οδού Δήμητρας, δυναμικότητος 150 κλινών με άμεση
δυνατότητα αύξησης τους στις 250. Το κόστος ανέγερσης του Νοσοκομείου αυτού ανήλθε στο ποσό των 40.500.000 δραχμές. Την θεμελίωση πραγματοποίησε ο τότε
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εσωτερικών Στυλιανός Πατακός, κατά τη
διάρκεια τριήμερης περιοδείας του στους
Νομούς της Θράκης και της Ανατ. Μακεδονίας. Την ίδια ημέρα ο Πατακός θεμελίωσε και τη νέα πτέρυγα του Γηροκομείου της πόλης μας και θεμελίωσε επίσης και μία άλλη πτέρυγα
25 Μαρτίου 1937
Ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου
Η επέτειος της παλιγγενεσίας γιορταζόταν στη πόλη μας από
τότε που ενσωματώθηκε στον Εθνικό κορμό. Με μεγαλοπρέπεια, σημαιοστολισμό της
πόλης και μεγάλη συμμετοχή των κατοίκων στην παρέλαση. Και η διαδρομή η γνωστή,
από την Ακαδημία μέχρι την διασταύρωση της Λεωφόρου Δημοκρατίας (παλαιότερα
Λεωφόρο Βασιλέως Γεωργίου Β΄ και ακόμη πιο παλιά Λεωφόρο Βενιζέλου) με την 14η
Μαΐου. Μας το θυμίζει η φωτογραφία της 25ης Μαρτίου 1937,
μπροστά στο παραδοσιακό καφενείο της πόλης «ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ» με τα μεταλλικά
αναδιπλούμενα μικρά τραπεζάκια και το ξενοδοχείο «ΒΑΛΚΑΝΙΑ» το βάθος, απ΄
όπου μέχρι τη μεταπολίτευση, όλοι οι πολιτικοί που επισκέπτονταν τη πόλη
εκφωνούσαν τους λόγους τους προς τους κατοίκους της πόλης.
26 Μαρτίου 1890
Οι κάτοικοι ζητούν την μεταφορά
της Μητρόπολης
Οι κάτοικοι του Δεδέαγατς αποστέλλουν αίτηση στο Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως και ζητούν την μεταφορά της έδρας της Μητροπόλεως την
Αίνο στην «κωμόπολή τους» για να προστατευτούν εκκλησιαστικά, εκπαιδευτικά και
εθνικά συμφέροντα των ορθοδόξων χριστιανών. Για το τόσο σημαντικό αυτό θέμα σε
έγγραφο της η Πρεσβείας μας στη Κωνσταντινούπολη προς τον Έλληνα Υπουργό
Εξωτερικών Στέφανο Δραγούμη, μεταξύ των άλλων αναφέρει: «…Εν
συνεδριάσει της Ιεράς Συνόδου, ενεκρίθη ίνα ενταλή ο Μητροπολίτης Αίνου να
μεταφέρει την έδραν του εις Δεδέαγατς. Αλλ΄ η Οθωμανική Κυβέρνησις εν τω μεταξύ
απηύθυνεν έγγραφον τω Πατριάρχη, δηλούσα αυτώ ότι έδρα της Μητροπόλεως είναι η
Αίνος και ότι δεν δύναται ν΄ αναγνωρίση τον Μητροπολίτην παραμένοντα εις
Δεδέαγατς. Εις το έγγραφον τούτο η Μεγάλη Εκκλησία αμέσως απήντησεν ότι ο
Μητροπολίτης αναγνωρίζεται δια πάσαν την επαρχίαν και ουχί δι΄ ορισμένην πόλιν,
επομένως είναι ελεύθερος, συμφώνως προς τους Εκκλησιαστικούς Κανονισμούς, να
εδρεύει όπου επιθυμεί εντός της Επαρχίας του. Εις την απόφασιν ταύτην εμμένων ο
Πατριάρχης, εξουσιοδότησε την αυτού Σεβασμιότητα να μεταβεί εις Δεδέαγατς…».
31 Μαρτίου 1985
Εκλέγονται οι πρώτοι Καθηγητές
της Ιατρικής Σχολής Δ.Π.Θ.
Ολοκληρώνεται η εκλογή των πρώτων καθηγητών της Ιατρικής Σχολής
του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, που άρχισε στις 15 Μαρτίου 1985 υπό την
Προεδρία του Πρύτανη του Δ.Π,.Θ. Σταύρου Σαββίδη. Και συγκεκριμένα:
Α) Στις 15 Μαρτίου 1985 η Γεωργία
Νικητοπούλου Μαράτου, καθηγήτρια Φυσιολογίας και ο Παναγιώτης Μανωλάκης, Αναπλ.
Καθηγητής Ακτινολογίας.
Β) Στις 17 και 18 Μαρτίου 1985 ο
Παναγιώτης Αναστασιάδης, Αναπλ. Καθηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας, ο
Κωνσταντίνος Μανωλάς, Αναπλ. Καθηγητής Χειρουργικής, ο Ιωάννης Ανδρουλάκης,
Επίκ. Καθηγητής Νεογνολογίας και Κωνσταντίνος Σιμόπουλος, Επίκ. Καθηγητής
Χειρουργικής. Και
Γ) Στις 30 και 31 Μαρτίου
1985 ο Γεώργιος Καρτάλης, Καθηγητής Γενικής Παθολογίας, ο Νικόλαος Γκότσης,
Αναπλ. Καθηγητής Γενικής Παθολογίας, ο Κωνσταντίνος Υψηλάντης, Επίκ. Καθηγητής
Πνευμονολογίας, ο Βασίλειος Βαργεμέζης, Επίκ. Καθηγητής Νεφρολογίας,
Γεώργιος Μπουρίκας, Επίκ. Καθηγητής Αιματολογίας, Κωνσταντίνος Κουσκούκης,
Αναπλ. Καθηγητής Δερματολογίας, Δημήτριος Χατζέρας, Επίκ. Καθηγητής
Καρδιολογίας, Γεώργιος Γεωργόπουλος, Αναπλ. Καθηγητής Ωτορινολαρυγγολογίας, ο
Φώτης Άννινος, Αναπλ. Καθηγητής Νευρολογίας, ο Παναγιώτης
Σακελλαρόπουλος, Καθηγητής Ψυχιατρικής και ο Νικόλαος Τζαβάρας, Αναπλ.
Καθηγητής Ψυχιατρικής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου