Με το καινούργιο έργο του, δεύτερη συγγραφική δουλειά του, με τίτλο «Νίτικα Ανείπωτα», ο συγγραφές, πιο ώριμος στα χρόνια και στη σκέψη, επιχειρεί ένα μακρύτερο ταξίδι. Την επιστροφή, ως άλλος Οδυσσέας, στις προγονικές εστίες, στην θαλασσοκράτειρα της Θράκης Αίνο. Μια επιστροφή στον χρόνο της ιστορίας της περιοχής της. Αργά κυλά στην αγκαλιά της μνήμης, όπως «αργά κυλά τα νερά του ο Έβρος», που γλύφει τους πρόποδές της.
Με επίκεντρο την αγαπημένη του Αίνο, (δεν είναι τυχαίο ότι συνυπάρχει η Αίνος ως έννοια και ως χώρος και στα δυο του έργα!), ανακατεύει μύθους, ιστορίες, παραδόσεις, κατορθώματα ηρώων, γνωστών και αγνώστων, αγωνίες έρωτες, πολέμους και περιπέτειες που αφορούν τη μεγάλη γη της Θράκης. Από τη Βασιλεύουσα μέχρι την Αίνο και από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι το Θρακικό Πέλαγος. Επιλέγει ήρωες και αντιήρωες, απλούς και άσημους που δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί τους η ιστορία. Τους ξεχασμένους, όπως τους αποκαλεί και ο ίδιος. Φαίνεται όμως πως αυτοί οι ήρωες έχουν σημαδέψει την ιστορική του μνήμη! Και πλάθει για αυτούς τις δικές του πανέμορφες προσωπικές ιστορίες. Σαν καλός μάστορας, ανακατεύει το πλούσιο ιστορικό υλικό της περιοχής και δημιουργεί καινούργιες συναρπαστικές ιστορίες. Και όχι μόνο αυτό! Τις σερβίρει καλογαρνιτουρισμένες με λαχταριστές λιχουδιές και μεθυστικά αρώματα. Όπως στα παραμύθια της γιαγιάς στα παιδικά μας χρόνια.
Μετουσιώνεται ο ίδιος κάθε φορά τον ήρωά του και περιγράφει τα δρώμενα σαν να τα ζει την ώρα που διαδραματίζονται. Από τον Λέανδρο και την Ηρώ, τον Ορέστη και την Σαπφώ, μέχρι τον Δημόκριτο τον Αβδηρίτη, τον Σλήμαν και τον θησαυρό του Πριάμου. Και από τους Κομνηνούς, τους Παλαιολόγους και τη πτώση της Βασιλεύουσας μέχρι την άλωση της Αίνου. Και προχωρά στα χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς, τους Βιζβίζιδες, τους Θρακομακεδονικούς αγώνες, τους Κομιτατζήδες, τον Βιζυηνό, τον Σχολάριο και τον Κουρτίδη. Και φθάνει μέχρι το κοντινό χθες και τα δικά του προσωπικά βιώματα.
Αφετηρία και ορμητήριο έχει πάντα την Αίνο για να ταξιδέψει μακριά, να ζήσει το ιστορικό παρελθόν της περιοχής. Και ξαναγυρνά και απαγκιάζει πάλι στην Αίνο. Να αναβαθμιστεί και πάλι στις προγονικές του αξίες και παραδόσεις, να πάρει νέες δυνάμεις να θυμηθεί και άλλους ξεχασμένους μάρτυρες και να πραγματοποιήσει και άλλα πολλά παρόμοια ταξίδια. Και ξαναγυρίσει πίσω στον χρόνο, στην περιγραφή της ιστορίας και των άγνωστων ηρώων αυτού του τόπου.
Στις περιγραφές του χρησιμοποιεί, θαρρείς και είναι μητρική του γλώσσα, ντοπιολαλιές του χώρου που ζουν και δρουν οι ήρωές του. Δημιουργεί με μεγάλη μαεστρία ενδιαφέροντες διάλογους και περιγράφει παραστατικά το χώρο και το κλίμα της εποχής όπου και συναντά τους ξεχασμένους ήρωές του. Και κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται και ο ίδιος αυτόπτης και αυτήκοος παρατηρητής.
Το τέχνασμα του συγγραφέα – πρωταγωνιστή να παίρνει ο ίδιος τη μορφή του ήρωά του, επιτρέπει στον αναγνώστη να κοιτάει την ιστορία από την κλειδαρότρυπα του χώρου, την ώρα που διαδραματίζονται τα ίδια τα γεγονότα Δεν είναι ανάγκη να κατάγεται (ο αναγνώστης) από την Αίνο, την Θράκη και τις αμέτρητες τριγύρω χαμένες πατρίδες για να απολαύσει ενδιαφέρουσες πτυχές της πλούσιας ιστορίας μας. Όποιος ξεφυλλίζει αυτές τις σελίδες άθελά του ταξιδεύει μαζί του στην πλούσια Ελληνική μυθολογία και στη συναρπαστική της χώρας μας ιστορία και αποξεχνιέται σ΄ αυτό τα αέναο ταξίδι ιστορικής μνήμης και πατριδογνωσίας. Άλλωστε αυτή είναι η επιδίωξή του. Και όπως αναφέρει ο ίδιος στο επιστήλιό του, στοχεύει να διαπιστώσει και ο αναγνώστης ότι «κάμποσοι από τους δικούς του, αν όχι όλοι, έζησαν τα γεγονότα από κοντά κι΄ απλώς, δεν καταγράφηκαν. Έμειναν άφαντοι στους καπνούς των καταστροφών. Χάθηκαν στο πλήθος, που επευφημεί μια νίκη. Ποιος να κάτσει, ν΄ ασχοληθεί μαζί τους;…»!
Τύχη αγαθή να μοιρασθώ πριν από πολλά χρόνια με τον συγγραφέα πολλές όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων. Μεγάλη τιμή να με εμπιστευθεί να γράψω λίγες γραμμές, αντί προλόγου, Θρακιώτης κι΄ εγώ στη καταγωγή από άλλη χαμένη πατρίδα, στα «Νίτικα – Ανείπωτα». Και ευγνωμοσύνη του χρωστώ που μου έδωσε την ευκαιρία να (ξανα)ταξιδέψω σε όλους αυτούς που έζησαν τα γεγονότα απ΄ κοντά κι΄ απλώς δεν καταγράφηκαν. Και ασχολήθηκε και πάλι για λίγο η σκέψη μου με αυτούς…του ξεχασμένους! Αυτούς που ανασταίνει έναν έναν η πέννα του πρωτομάστορα συγγραφέα!
Θόδωρος Ορδουμποζάνης
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Γιώργου Ψύλλα
Αργά κυλά τα νερά του, ο Έβρος……
«Αινίτικα Ανείπωτα» είναι ο τίτλος της νέας συγγραφικής δουλειάς του συμπολίτη μας Γιώργου Ψύλλα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ερωδιός» της Θεσσαλονίκης.
Το έργο εμπεριέχει μια συλλογή 47 αφηγημάτων, με θέματα παρμένα από την μυθολογία, την απώτερη και νεότερη ιστορία, αλλά και το πολύ κοντινό παρελθόν. Οι ιστορίες έχουν επίκεντρό τους την πατρογονική γη της Αίνου («Αργά κυλά τα νερά του, ο Έβρος…», είναι ο υπότιτλος του βιβλίου) και αποσκοπούν να διαπιστώσει και ο αναγνώστης ότι «…κάμποσοι από τους δικούς του (ήρωες), έζησαν τα γεγονότα από κοντά κι απλώς δεν καταγράφηκαν... Έμειναν άφαντοι στους καπνούς των καταστροφών. Χάθηκαν στο πλήθος, που επευφημεί μία νίκη. Ποιος να κάτσει, ν΄ ασχοληθεί μαζί τους…»! Και αποφάσισε να ασχοληθεί ο ίδιος!
Ο συγγραφέας μετουσιώνεται ο ίδιος, κάθε φορά τον ήρωά του και περιγράφει τα δρώμενα σαν να τα ζει την ώρα που διαδραματίζονται. Από τον Λέανδρο και την Ηρώ, τον Ορέστη και την Σαπφώ, τον Δημόκριτο τον Αβδηρίτη, τον Σλήμαν και τον θησαυρό του Πριάμου. Και από τους Κομνηνούς, τους Παλαιολόγους και τη πτώση της Βασιλεύουσας, μέχρι την άλωση της Αίνου. Και προχωρά στα χρόνια της οθωμανικής σκλαβιάς, τους Βιζβίζηδες, τους Θρακομακεδονικούς αγώνες, τους κομιτατζήδες, τον Βιζυηνό, τον Σχολάριο και τον Κουρτίδη. Και φθάνει μέχρι το κοντινό χθες και τα δικά του προσωπικά βιώματα.
Ουσιαστικά τα «Αινίτικα Ανείπωτα» αποτελούν ένα μάθημα πατριδογνωσίας, δοσμένο με ένα πολύ ευχάριστο και πρωτότυπο τρόπο. Την μυθοπλασία! Ο συγγραφέας μυθοπλάθει γνωστές και άγνωστες ιστορίες, αναμιγνύει το σήμερα με το χθες, σαγηνεύει τον αναγνώστη του με μια αφοπλιστική και ευχάριστη τεχνική γραφής, τον κερδίζει και στο τέλος τον αποδίδει πλουσιότερο τόσο σε αισθήματα όσιο και σε ιστορική γνώση.
Ο Γιώργος Ψύλλας, έλκοντας τις ρίζες του από την Αίνο, τόσο με το πρώτο του έργο «Οδός Αίνου», όσο και με το δεύτερό του «Αινίτικα Ανείπωτα», θέλει να ξεπληρώσει ένα χρέος, χρέος προς την Πατρίδα του και τον εαυτό του…Και δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να ταξιδέψει και αυτός σε όλους αυτούς, που έζησαν τα γεγονότα από κοντά κι απλώς δεν καταγράφηκαν. Και τον βοηθά να αφήσει για λίγο τη σκέψη του να ασχοληθεί με όλους αυτούς τους …άσημους και …ξεχασμένους ήρωες! Αυτούς που ανασταίνει έναν- έναν η πέννα του πρωτομάστορα συγγραφέα Γιώργου Ψύλλα.
Θόδωρος Ορδουμποζάνης
Δημοσιεύθηκε ημερησία εφημερίδα Αλεξανδρούπολης «Η ΓΝΩΜΗ» της 23.11.2007, τεύχος 5873, σελ. 32 και sτο περιοδικό «Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ» του Πολιτιστικού και Ψυχαγωγικού Συλλόγου Αλεξανδρουπολιτών Αττικής τεύχος 23 (Ιούλιος-Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2007) σελ. 14-15
Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Αναστάσιου Αναστασόπουλου
«ΑΥΡΑ – ΛΑΥΡΑ – ΣΑΥΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ»
Εκδόσεις Μπίμπης
Έντεκα μικρά διηγήματα με πρωτότυπες ιδέες, καλοστημένους μύθους (ή πραγματικές ιστορίες άραγε;) και πρωταγωνιστές ανθρώπους καθημερινούς που τους έπαιξε περίεργα παιχνίδια η ζωή, περιλαμβάνει το βιβλίο του Αναστασίου Αναστασόπουλου «Αύρα – Λαύρα – Σαύρα και άλλα Διηγήματα», που έπεσε αυτές τις μέρες στα χέρια μου!
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε σε τοπικές εφημερίδες την Άνοιξη του 2006 και συμπεριλήφθηκε στα εισαγωγικά κείμενα του δεύτερου βιβλίου του ιδίου Συγγραφέα με τίτλο «Τα λουλούδια δεν τα μάρανε ο Πουνέντε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου