Προσκύνημα σε Ίμβρο και Τένεδο

Ένα οδοιπορικό γνωριμίας στα νησιά Ίμβρο και Τένεδο, φιλοξενούμενοι του Συλλόγου «Βίρα» των εν Αθήναις Φεριωτών, μας έδωσε την αφορμή να πραγματοποιήσουμε ένα προσκύνημα ψυχής σε μια άλλη (χαμένη) Πατρίδα. Στην Ίμβρο που αιμορραγεί και επιμένει να ζει γαντζωμένη στην ελληνική παράδοση, μέσα στα χαλάσματα μιας πλούσιας ιστορίας, που την κρατά ζωντανή η συλλογική μνήμη των ανθρώπων της. Και στην κοσμοπολίτικη Τένεδο, στολίδι και κόσμημα του Βορειανατολικού Αιγαίου.
Τύχη αγαθή να συνταξιδεύουμε στην Ίμβρο με τον Παναγιώτατο Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και τη συνοδεία του, ανάμεσα στην οποία υπήρξαν και πρόσωπα αγαπητά από τα παλιά! Και γίναμε συμμέτοχοι και μάρτυρες, ώ τύχη αγαθή, μυσταγωγικών λειτουργιών και εσπερινών στις εκκλησιές του νησιού χωροσταντούντος πάντοτε του Παναγιωτάτου Πατριάρχη.

Μάρτυρες συγκινητικής υποδοχής των Χριστιανών του νησιού στον συμπατριώτη τους Πατριάρχη. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, με λουλούδια στο χέρι από τους κήπους της αυλής τους, στην προβλήτα του λιμανιού, περίμεναν καρτερικά να φιλήσουν το χέρι του, να δεχθούν την ευλογία του και να εκφωνίσουν το "Κέλευσον Άγιε Δέσποτα" κατά την αποβίβαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στην γεννέτηρά του. Και εκείνος, με δάκρυα στα μάτια, να τους χαϊδεύει στο κεφάλι αποκαλώντάς τους με τα μικρά ονόματά τους!
Στο οδοιπορικό στα χωριά του νησιού (Γλυκύ, Παναγιά, Άγιοι Θεόδωροι -γενέτειρα του Πατριάρχη-, Αγρίδια, Σχοινούδι Λιβρόχια κ.λ.π.), οι λιγοστοί χριστιανοί κάτοικοί τους (οι περισσότεροι συγχωριανοί τους από την Ελλάδα, που κάθε καλοκαίρι μεταβαίνουν στο νησί και παραθερίζουν στα ανακαινισμένα πατρικά σπίτια τους), μας δέχονταν με μεγάλη χαρά και άνοιγαν τις καλά κλειδωμένες και φυλαγμένες εκκλησιές να προσκηνήσουμε!

Πανέμορφα χωριά, με διώροφα πέτρινα σπίτια, αρμονικά δεμένα με το περιβάλλον δίνουν το χρώμα της πλούσιας ιστορίας τους. Και ορθάνιχτες πόρτες και παράθυρα, να μας υποδεχθούν και να μας αγκαλιάσουν.

Τα λιγοστά καφενεία με τους ηλικιωμένους χριστιανούς θαμώνες και η

ερήμωση ολόκληρων οικισμών προκαλούν δέος στον επισκέπτη. Τόπος σιωπής και μνήμης τα νεκροταφεία των χωριών τους. Εκεί όπου σε πείσμα κάποιων τα καντήλια εξακολουθούν να σιγοκαίνε! Και όπως δηλώνουν όλοι, θα εξακολουθούν για πάρα πολλά χρόνια να σικοκαίνε!
Το καλοκαίρι, προσκυνητές στην πατρική τους γη, Ίμβριοι απ΄ όλα τα σημεία του κόσμου, προσέρχονται νά προσκηνήσουν τους πατρογονικούς τάφους. Να αναπνεύσουν τον αέρα του νησιού τους και κάποιοι, να συντηρίσουν τα πατρικά τους σπίτια. 'Οσοι εξακολουθούν να έχουν ακόμα τα πατρικα τους σπίτια.
Η Τένεδος, λιγότερο από μισή ώρα απ΄ την ακτή, απέναντι από την Τροία, είναι ένα πανέμορφο κοσμοπολίτικο νησί, που το επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες! Είναι η «Μύκονος» της Τουρκίας. Eλάχιστοι οι Έλληνες κάτοικοί του. Παντού όμως έντονο το άρωμα της ελληνικής του προέλευσης.

Tο 1923 ο πληθυσμός της Ίμβρου ήταν 10.000 κάτοικοι, οι οποίοι κατά 100% ήταν ορθόδοξοι 'Ελληνες, ενώ η Τένεδος, αριθμούσε 2.500 κατοίκους, οι οποίοι κατά τα δύο τρίτα ήταν ορθόδοξοι Έλληνες.

Και σήμερα μιλάμε για λιγοστούς μόνον Έλληνες που ζουν στα δύο αυτά νησιά από τους 12.500 συνολικά. Και αυτοί υπερήλικες, οπότε κάποια στιγμή, με φυσικό τρόπο, δεν θα υπάρχουν πια εκεί Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι. Θα υπάρχει όμως η ιστορία γραμμένη σε κάθε πέτρα των νησιών αυτών.

(Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης» τ.`23 Ιούλιος-Σεπτέμβριος-Αύγουστος 2007 σελ. 22-23 στη στήλη «Αλησμόνητες Πατρίδες», του Πολιτιστικού και Ψυχαγωγικού Συλλόγου Αλεξανδρουπολιτών Αττικής).-

Φωτογραφίες:

1) Ο Πατριάρχης στην πλατεια της γεννέτηράς του "Άγιοι Θεόδωροι"

2η : ΄Ερημα τα σπίτια των Χριστιανών στους δρόμους του χωριού Σχινούδι της Ίμβου

3η : Πολλοί πιστοί, από το νησί και από την Ελλάδα, έξω από την εκκλησία της Παναγιάς, στους Αγίους Θεοδώρους.
4η : Βόλτα στους δρόμους της Τενέδου
5η : ΄Αποψη της Σαμοθράκης από τα παρφάλια της Ίμβρου.