Θίασος "Σουστέκ Πατέκ"

Αρχές της δεκαετίας του 1950! Η εμφύλια διαμάχη έχει τελειώσει. Το αίμα όμως δεν έχει στεγνώσει και οι φωτιές του εμφυλίου σπαραγμού σιγοκαίνε την ύπαιθρο που έχει ερημώσει! Στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα χιλιάδες στρατευμένοι νέοι φυλάσσουν Θερμοπύλες από τον κομμουνιστικό κίνδυνο! Τα ξερονήσια είναι γεμάτα ενώ χιλιάδες ηττημένοι έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς! Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα στην Αλεξανδρούπολη δυο δασκάλες, οι κυρίες Χαρίκλεια και Χρυσοθέα, παίρνουν την πρωτοβουλία και ιδρύουν ένα Σύλλογο με την επωνυμία «Φίλοι του Στρατού»! Όπως προκύπτει από τον τίτλου του το Σωματείο έχει σαν σκοπό να συμπαρασταθεί στους στρατευμένους νέους της χώρας! Μεταξύ των άλλων σκοπών του συμπεριλαμβάνεται η ψυχαγωγία και η εμψύχωση των στρατιωτών μας που υπηρετούσαν στα παραμεθόρια φυλάκια του Έβρου! Κοντά σ΄ αυτούς και τους ελάχιστους κατοίκους που είχαν παραμείνει στα παραμεθόρια χωριά.

H ίδρυση του Θιάσου

Για την επίτευξη αυτού του σκοπού του Συλλόγου οι δύο δασκάλες άρχισαν να πλησιάζουν συμπολίτες μας, κυρίως νέους, που είχαν την δυνατότητα να βοηθήσουν στον τομέα της ψυχαγωγίας. Από τους πρώτους που έπεισαν και ενέταξαν στους καλλιτεχνικούς σκοπούς του ο Σύλλογος ήταν οι συμπολίτες μας Δημήτρης Χόπτιρης, ηθοποιός, Σταύρος Γραμματικόπουλος, ο γνωστός κομφερασιέ και Δημήτριος Χαραλαμπίδης μουσικός, γιος του γνωστού δασκάλου και μουσικού Θεόδωρου Χαραλαμπίδη. Με τη στρατολόγιση και άλλων συμπολιτών μας, δεν άργησε να δημιουργηθεί ο πρώτος ερασιτεχνικός μουσικός και θεατρικός θίασος της πόλης, τον οποίο οι συμμετέχοντες ονόμασαν «Θίασος Σουστέκ Πατέκ», πιθανόν από τα ονόματα κάποιων συμμετασχόντων!
Σύντομα ετοίμασαν μια θεατρική παράσταση με το έργο του Σπύρου Περεσιάδη «Η Γκόλφω» (το γνωστό βουκολικό δραματικό ειδήλιο που επαίζετο εκείνη την εποχή από όλους σχεδόν τους περιοδεύοντες θιάσους – μπουλούκια στις περιοδείες τους). Επίσης ετοιμάσθηκε μία ορχήστρα με αρκοντεόν, κιθάρες, μαντολίνα, πνευστά και φωνητικά και μετά από τις αναγκαίες πρόβες έδωσαν σειρά παραστάσεων σε παραμεθόρια φυλάκια και χωριά στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα για να εκπληρώσουν τον σκοπό του Συλλόγου «Φίλοι του Στρατού», να ψυχαγωγήσουν ψυχαγωγήσουν τους στρατιώτες και να εμψυχώσουν τους λιγοστούς κατοίκους των χωριών.

Η φωτογραφία

Από τις δραστηριότητες του θιάσου αυτού διασώθηκε από τον δάσκαλο Δημήτριο Χαραλαμπίδη μία φωτογραφία, που είχε τραβηχτεί το 1951 μπροστά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης, λίγο πριν από την αναχώρηση του θιάσου για Σουφλί από όπου με στρατιωτικά οχήματα θα συνέχιζαν για τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα (Χελιδόνα) προκειμένου να δώσουν θεατρικές παραστάσεις και να ψυχαγωγήσουν όσους υπηρετούσαν στα παραμεθόρια στρατιωτικά φυλάκια της περιοχής.

Στη φωτογραφία έχουν αναγνωριστεί από αριστερά προς τα δεξιά:

Όρθιοι: 1. Στάθης (τσαγκάρης στο επάγγελμα) ως μουσικός πνευστών οργάνων, 2. άγνωστη, 3. Γιώργος Χουβαρντάς, ως μουσικός - ακορντεόν, 4. Σουζτσές, ως ηθοποιός, 5. Σταύρος Γραμματικόπουλος, ο γνωστός κομφερασιέ, ως παρουσιαστής του προγράμματος, 6. Δεληγιάννη (Βατίτση), 7. Νίκος Αναστασόπουλος, ως μουσικός - κιθαρίστας, 8. και 9. άγνωστοι , 9. Ευδοξία Πατίκα ως ηθοποιός και 10. Απόστολος Πάντος, ως διοικητικός - γενικών καθηκόντων.
Καθήμενοι: (1) Βασίλης Κολάρος, ως ηθοποιός - κωμικός, 2. Δημήτρης Χαραλαμπίδης, ως υπεύθυνος των μουσικών - κιθάρα, 3. ο γνωστός ηθοποιός Δημήτρης Χόπτηρης, αρχηγός του Θιάσου και υπεύθυνος σκηνοθεσίας, 4. Στέλιος Γαρουφαλλίδης, ως τραγουδιστής, 5. Γιάννης Σαβαϊδης, ως ηθοποιός, 6 Κώστας …. ηθοποιός (έπαιζε σε θίασο με την Γιολάντα Σοϊμίρη), 7. Κρίτων Κουρμπέτης, ως ηθοποιός και 9. άγνωστη.

Οι παραστάσεις δινόντουσαν κάτω από πολύ δυσμενείς συνθήκες, με ανύπαρκτα σκηνικά και με κουστούμια τα οποία κάθε άλλο παρά ΟΣΚΑΡ ενδυματολογίας θα μπορούσαν να διεκδικήσουν! Παρ΄ όλα αυτά υπήρχε πλήρη οργάνωση στον Θίασο με σκηνοθέτη, κομφερασιέ , πρωταγωνιστές ηθοποιούς, μαέστρο, μουσικούς, διοικητικούς κ.λ.π. οργάνωση που θα ζήλευσαν πολλοί περιοδεύοντας Θίασοι! Άλλωστε αρκετοί από τους συμμετασχόντες διέπρεψαν αργότερα επαγγελματικά στο Θέατρο, στο κινηματογράφο, στη σκηνή και στη μουσική.

Η Γκόλφω

Λιγα λόγια για το έργο αυτό, για τους νεότερους: Η Γκόλφω είναι βουκολικό δραματικό ειδύλλιο σε πέντε πράξες του Σπύρου Περεσιάδη. Γράφτηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ακράτα, τον τόπο διαμονής του συγγραφέα το 1893. Πολύ σύντομα όμως ανέβηκε και στις Αθηναϊκές σκηνές, στην υπόλοιπη ελληνική επαρχία αλλά και σε πόλεις του εξωτερικού με έντονο ελληνικό στοιχείο (Σμύρνη, Οδησσό, Παρίσι). Η απήχηση που γνώρισε το έργο ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι μικροί θίασοι να το θεωρούν «Σωσίβιο των θιάσων», το έργο δηλαδή που πάντα θα εξασφαλίσει θεατές. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε μεταφέρθηκε αμέσως και στον κινηματογράφο: η Γκόλφω είναι η πρώτη γνωστή μεγάλου μήκους ταινία του ελληνικoύ κινηματογράφου.

Tο στόρι της έχει ως εξής: Η φτωχή και ορφανή Γκόλφω, μια όμορφη νεαρή βοσκοπούλα που ξενοδουλεύει υπηρετώντας τον τσέλιγκα Ζήση, γνωρίζει τον έρωτα στα μάτια ενός παλικαριού της περιοχής, του βοσκού Τάσου. Κι ενώ την πολιορκεί το αρχοντόπουλο της περιοχής, ο Κίτσος, εκείνη αρνείται τις προτάσεις του και παραμένει πιστή στους όρκους αγάπης που έχει ανταλλάξει με τον Τάσο. Οι δύο νέοι αρραβωνιάζονται και ετοιμάζονται να παντρευτούν, όταν ο Τάσος δέχεται πιεστικά προξενιά για την εξαδέλφη του Κίτσου και κόρη του τσέλιγκα, Σταυρούλα. Παρά την αρχική του άμεση άρνηση, ο Τάσος τελικά δελεάζεται από τη μεγάλη προίκα της Σταυρούλας και διώχνει την Γκόλφω. Η νεαρή κοπέλα απελπίζεται, χάνει τα λογικά της και καταριέται τον Τάσο. Λίγο πριν τον γάμο τους, η παραλογισμένη πια Γκόλφω σηκώνει την κατάρα και τους εύχεται κάθε ευτυχία. Ο Τάσος κλονίζεται από το μεγαλείο του έρωτά της, αλλάζει γνώμη και τρέχει στο κατόπι της, είναι όμως αργά: Η Γκόλφω έχει φαρμακωθεί και ξεψυχά στα χέρια του. Ο Τάσος αυτοκτονεί στο πλευρό της.

Φωτογραφίες
1. Άποψη της λεωφόρου Δημοκρατίας στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Δεξιά το πέτρινο φυλάκειο, απομεινάρι του εμφυλίου.
2. Περιοδεύων θίασος σε παραμεθόριο στρατιωτική μονάδα.
3. Ο Θίασος «Σουστέκ Πατέκ» στο σιδηροδρομικό σταθμό Αλεξανδρούπολης.
4. Η «Γκόλφω» από περιοδεύοντα θίασο (μπουλούκι).

Σημείωση: Όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο για τον Θίασο αυτό ή αναγνωρίσει κάποια πρόσωπα μπορεί να συνεισφέρει στη καταγραφή τους.